Agnieszka Miernik, (Re)wizje wyobraźni o potrzebie mitu w życiu dziecka, 2024, 258 s., format A5, ISBN 978-83-8377-003-1 (druk), 978-83-8377-004-8 (wersja elektroniczna), cena 54,60 zł
W książce zwrócono uwagę na rolę obrazów mitycznych w kształtowaniu osobowości dziecka, kreowaniu osobistego losu. Odniesiono się do konieczności włączania w życie dziecka wyobrażeń symbolicznych występujących w tkance fabularnej mitów. Odwołując się prac Carla Gustawa Junga, Jamesa Hillmana, Mircea Eliadego, Mariana Mazura, Zenona W. Dudka wskazano na korzyści płynące z lektury pradawnych obrazów adoptowanych na użytek dziecięcego odbiorcy przez Igora D. Górewicza, Grzegorza Kasdepke, Melanię Kapelusz, Michała Łuczyńskiego, Ewę Nowacką, Annę Onichimowską, Łukasza Wierzbickiego, Witolda Vargasa oraz Dorotę Bielską i Zuzannę Orlińską. Podjęto próbę refleksji nad rolą obrazów symbolicznych w ujawnianiu i kształtowaniu indywidualizmu dziecka, rozwijaniu wrodzonych, unikalnych predyspozycji. Mity, wywodzące się z najgłębszych przestrzeni nieświadomości, są równie autentyczne jak samo dziecko, które z racji predyspozycji do spontanicznego kontaktu z nieświadomą stroną psychiki, zdolne jest do ich szczególnego odbioru, do umiejętność włączania treści mitycznych do struktury psychiki. Jak celnie ujął to C. G. Jung: „Dziecko nie tylko chce przebywać z matką, ale także w pałacu, który reprezentuje świat mitologii. Niestety bardzo niewiele osób pamięta te pradawne obrazy i wiele osób choruje ponieważ je zgubiło, a zdrowieje dopiero wtedy, gdy je odnajdzie”. Wypracowanie w sobie stanu obecności dzieciństwa stanowi źródło udanego życia, a brak owych doświadczeń skutkuje niespełnioną egzystencją, odczuwaniem nieustannego braku i niezadowolenia. Istotne jest by pozostać dorosłym, który posiada subtelne przymioty dziecka, takie jak „latarniana świadomość”, potrzeba odczuwania szczęścia i piękna, prawo do marzeń, korzystanie z zasobów wyobraźni, indywidualizm.
Ponadto w niniejszej publikacji szczególnie istotna staje się literatura podmiotu odnosząca się do mitów słowiańskich. Z perspektywy psychologii głębi współczesne odradzanie się słowiańszczyzny wskazuje na konieczność relacji z tym wymiarem egzystencji, od którego zostaliśmy w przeszłości oderwani. Ta „rozpadlina” tłumiona przez wieki domaga się zabliźnienia, uleczenia i włączenia do zbiorowej nieświadomości. Wiedza, iż pozbawiono nas czegoś cennego i niezbędnego w rozwoju indywidualnym i zbiorowym, jest wyraźna we współczesnym nurcie odrodzenia się kultury słowiańskiej, odczuwalna w tęsknocie za symbolicznym wymiarem egzystencji.
Spis treści
Wstęp. . . . . . . . . 7
„Czy ludzie kiedykolwiek oderwali się od mitu?”. . . . . . . . 17
Potrzeba osobistego mitu. . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
„Każdy z nas jest wybrany”. . . . . . . . . . . . . . . . . 27
„Angeologia słów”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
Psychologiczna funkcja symbolu . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Nieświadomość a symbol . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
Lecząca moc symboli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
Symbol a inteligencja duchowa. . . . . . . . . . . . . . . 60
Wyobraźnia i mity. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Mit – lustro dziecięcego świata. . . . . . . . . . . . . . . . . 79
Mityczna jedność wszechrzeczy. . . . . . . . . . . . . . 83
Być jak bogowie, być jak dzieci – homo ludens. . . . . . . . 96
Królestwo zwierząt. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107
Drzewa do samego nieba . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118
W dziecięcym mikrokosmosie królują kamienie . . . . . 127
„Świat przemawia do człowieka za pośrednictwem gwiazd,
roślin i zwierząt”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 132
Mity rodowe. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
Znaczenie mitów dla indywidualnego rozwoju. . . . . . . 147
„Jedni mówią, że to opowieść o śmierci. Inni, że o miłości” –
podróż bohatera. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
Paradygmat drogi jako metafora rozwoju osobowego . . . 167
Być w ruchu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 169
„Każdy z nas jest wybrany” . . . . . . . . . . . . . . . . . 171
„W mroczną głąb kniei”. . . . . . . . . . . . . . . . . . 176
W mitycznej krainie słowiańskich bogów . . . . . . . . . 188
„Wiara mojego ludu daje mi wiele siły”. . . . . . . . . . . 193
Archetyp przewodnika . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 195
Pomocnicy wielkich przewodników. . . . . . . . . . . . 200
„Cichą, martwą nocą” – obrazy archetypicznego cienia . . . . 205
We władzy cienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 208
W mocy rywalizacji. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 213
„Nić twego życia zerwie się pewnego dnia”. . . . . . . . . 224
Zakończenie… (a przecież mity powstają ciągle na nowo) . . . 233
Bibliografia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245